திராவிடச் சீற்றம்
குனிந்து கிடந்த
தமிழினத்திற்குப்
புத்துயிர் புகட்டிய
முதுகெலும்பு நீயானாய் !
இறுகிப் போன
தமிழனின் உணர்வுக்கு
உருகி ஓடும்
உணர்வின் நாளமானாய் !
சாத்திரம் பேசும்
அய்ந்தாம் படைக்கு
சமத்துவம் புகட்டும்
சண்டமாருதம் ஆனாய் !
பொய்களைப் பேசி
போலிகளாய்த் திரியும்
பரிதாப உயிர்களுக்கு
பண்பைப் புகட்டும்
பகுத்தறிவு விளக்காணாய் !
இன உணர்வின் பிறப்பே
இன்பத் தமிழின் சிறப்பே
வாழிய உனது புகழ் !
புதுமை வாழ்த்து
பெண்ணே !
உதடுகளில் வண்ணம்
தீட்டுவதை விடுத்து
உலக அசைவுகளை
உற்று நோக்கு !
உனது விழிகளுக்குக்
கறுப்பு மை வேண்டாம்
கன்னித் தமிழின்
வீரம் வேண்டும் !
உனது கூந்தலில்
பூக்களைச் சூடுவதை விட
மூளைக்குள்
புறநானூற்று வரிகளைப் புகட்டு !
முறமெடுத்து புலி விரட்டிய
புறப்பாட்டின் வடிவமே !
நெஞ்சை அள்ளும்
புதுக்கவிதைப் புத்தகமே !
இதுவரையில் – நீ
வரவேற்பு அறையில்
பொம்மையாகி உருகியது போதும்
வன்முறையின் இடுப்பொடித்து
வல்லூறுகளை அடுப்பெரித்து
உன்னை – இனியாவது
வரலாற்று வரிகளுக்குச் சொந்தமாக்கு !
– முனைவர் ப.கமலக்கண்ணன்
சாதி அழித்திடு
தமிழில் பேசு
தமிழசை ஓது
தீண்டாமை தீது
மதம் நோய்
பெண்ணுரிமை பெருமை…
கண்ணீர் கூட
சுகம் தான்
மழை நீர்இல்லாமல்
போகும் போது !
-தெ .சுமதி
கறுப்பு மலரை க்
கண்டதில்லை என்று
கவலை ப் பட்டேன்
உன்னை க் காணும் முன்பு
– தெ .சுமதி
